از اول عاقلانه به همه چیز فکر کن

 

جوانی است و عاشقی 

هر سنی، هر دوره‌ای تو زندگی اقتضای چیزی رو داره

اقتضای جوانی هم عاشقی است

اما چه کنیم که نه عاشقی کردیم و جوانی .به قول چاوشی؛ پیر شدم پیر دوره جوونی

یه کم که چم و خم روزگار دستت بیاد، سن که بره بالا، می‌فهمی که بی مایه فتیره

واقعا" یه سوال؛ آدم باید تو این دنیا زجر بکشه؟؟؟

اگر سختی نکشه،نمیشه؟؟؟

لذت های دنیایی همه .

به نظرم میاد که اکثر این تفکرات رو کسانی به وجود آوردن،تا ما رو به هیچ و پوچ سرگرم کنن و خودشون لذت دنیا و آخرت رو ببرن

 

به نظرم بهتره رو چیزایی که فکر می کنیم درستن از دوباره، از اول اولش فکر کنیم